2e dag – Cuicocha, Cotacachi en Peguche,
Door: Marc
Blijf op de hoogte en volg Marc
22 Oktober 2015 | Ecuador, Otavalo
Ik was nog vergeten te vertellen dat we op 2800 meter hoogte slapen. Maar uit bed stappen is gewoon als thuis hoor.
We worden 's morgens opgehaald met de bus voor een wandeling in de natuur. Vandaag verkennen we ook enkele indianendorpen in de omgeving van Otavalo. Onderweg zien we veel rozenkwekerijen en armoedige dorpjes. Die rozen zijn door Nederlanders daar gebracht, 20 jaar geleden ongeveer. Nu is Ecuador de leverancier van de beste rozen die het langste staan. Komt natuurlijk door de grond en het klimaat.
We lopen over een smal paadje waar we wat mooie planten en mossen zien. We moeten wel wennen aan de ijle lucht op 3300 meter hoogte. Ieder stap die ik zet ga ik moeilijker ademen. Maar de inspanning wordt beloond door een mooi uitzicht op het azuurblauwe kratermeer Cuicocha. Een vulkaan die 650 v.chr voor het laatst een eruptie kende. Toch heet hij te slapen en is niet zoals anderen gedoofd.
We rijden verder naar het leerdorp Cotacachi. Drinken daar wat koffie en verkennen de winkelstraatjes met de vele leerwinkeltjes . De indiaanse bevolking is behoorlijk klein. Sommigen lopen nog in klederdrachten met die bekende hoedjes op. We duiken met de groep een restaurant in om te lunchen. Daarna verplaatsen we ons naar Peguche. We gaan het atelier binnen van een instrumentenmaker. Ik weet zeker dat het de man is die in de jaren tachtig met zijn familie door Nederland trok met zijn panfluit en cd’s. De reisleidster heeft het hem gevraagd en ook bij haar in Groningen heeft hij gespeeld, Ik ken hem van Zoetermeer en de Haagsche binnenstad. Kijk maar eens naar zijn hoofd voor degenen die dat nog herinneren.
Hij laat in een paar minuten zien hoe je van bamboe een panfluit maakt. Dan komt er wat familie en spelen ze lekkere muziek uit de Andes . Wij houden daar wel van. Dan is het tijd om instrumenten te kopen als je dat wil.
Tenslotte rijden we nog naar Peguche met een prachtige waterval. Daarna weer op weg naar het Hotel .
We worden 's morgens opgehaald met de bus voor een wandeling in de natuur. Vandaag verkennen we ook enkele indianendorpen in de omgeving van Otavalo. Onderweg zien we veel rozenkwekerijen en armoedige dorpjes. Die rozen zijn door Nederlanders daar gebracht, 20 jaar geleden ongeveer. Nu is Ecuador de leverancier van de beste rozen die het langste staan. Komt natuurlijk door de grond en het klimaat.
We lopen over een smal paadje waar we wat mooie planten en mossen zien. We moeten wel wennen aan de ijle lucht op 3300 meter hoogte. Ieder stap die ik zet ga ik moeilijker ademen. Maar de inspanning wordt beloond door een mooi uitzicht op het azuurblauwe kratermeer Cuicocha. Een vulkaan die 650 v.chr voor het laatst een eruptie kende. Toch heet hij te slapen en is niet zoals anderen gedoofd.
We rijden verder naar het leerdorp Cotacachi. Drinken daar wat koffie en verkennen de winkelstraatjes met de vele leerwinkeltjes . De indiaanse bevolking is behoorlijk klein. Sommigen lopen nog in klederdrachten met die bekende hoedjes op. We duiken met de groep een restaurant in om te lunchen. Daarna verplaatsen we ons naar Peguche. We gaan het atelier binnen van een instrumentenmaker. Ik weet zeker dat het de man is die in de jaren tachtig met zijn familie door Nederland trok met zijn panfluit en cd’s. De reisleidster heeft het hem gevraagd en ook bij haar in Groningen heeft hij gespeeld, Ik ken hem van Zoetermeer en de Haagsche binnenstad. Kijk maar eens naar zijn hoofd voor degenen die dat nog herinneren.
Hij laat in een paar minuten zien hoe je van bamboe een panfluit maakt. Dan komt er wat familie en spelen ze lekkere muziek uit de Andes . Wij houden daar wel van. Dan is het tijd om instrumenten te kopen als je dat wil.
Tenslotte rijden we nog naar Peguche met een prachtige waterval. Daarna weer op weg naar het Hotel .
-
23 Oktober 2015 - 11:00
Danique:
Wat ontzettend leuk dat ik aan jullie verzendlijst ben toegevoegd! :-). Ik mis iemand tegenover me, maar gelukkig vind ik hier gelijk weer de humor. Hebben jullie ook een instrument gekocht voor jullie verzameling? Dit blog lijkt me wel leuk om jou nog iets te vertellen Vera, wat je nog niet over mij wist.... namelijk: mijn liefde voor indianen met panfluit!! Toen ik nog een Daniqueje was, vond ik het ontzettend leuk om naar de kermis te gaan, maar niet voor de attracties.. maar voor de indianen met hun prachtige muziek! Ik kon er uren blijven staan en luisteren. Ik kijk uit naar jullie volgend verslag! Geniet ervan!! -
23 Oktober 2015 - 22:28
Willy :
Hallo Marc en Vera ,
Wat heerlijk jullie reis verhalen te lezen , waren wij er ook maar bij , wij zijn echt een beetje jaloers vooral de temperatuur en natuurlijk jullie verhalen fijn dat we mee kunnen genieten . Geniet ervan voor je het weet is het voorbij .
Liefs Piet en Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
